لیدوما یک محوطهٔ باستانی است که در شهرستان ممسنی در استان فارس قرار دارد. لیدوما همچنین نام یکی از شهرهایی است که در نوشتههای هخامنشی از آن نام برده شدهاست و در راه شاهی بین تخت جمشید و شوش قرار داشته است.
مسجد سليمان را شايد بتوان اولين شهر پارسي در خوزستان و جنوب غرب ايران ناميد. اين منطقه در 145 كيلومتري شمال شهر اهواز قرار دارد و نام آن برگرفته از تختگاه تاريخي سر مسجد و آتشكده است. در اين منطقه؛ آثار كهن مربوط به زندگي غار نشيني و دوران ماقبل تاريخ كشف شده است و طبق تحقيقات انجام شده؛ آثار به جا مانده از اين ناحيه حداقل به هزاره پانزدهم پيش از ميلاد برميگردد. گفته ميشود كه در همين م
مسجد جامع شوشتر كه يكي از ديدني ترين مساجد ايران است در اين شهر قرار دارد و از كتيبه هاي آن چنين استنباط مي شود كه خلفاي عباسي در زمان امام حسن عسگري (ع) به ساخت آن اقدام نموده و پس از آن تكميل و ترميم شده است. اين مسجد با 54 ستون در ايوان و طاق هاي موسوم به رومي، تاثير فرهنگ ديرينه ايران و معماري محلي منطقه را با سقف ها، گچبري ها، كنده كاري ها ، مناره ها و آجركاري هاي پر نقش در قالبي ارزشمند و زي
قلعه سلاسل دژي است بسيار بزرگ كه داراي حياط هاي متعدد و سربازخانه ها، طويله ها، حمام ها، شبستان ها و برجهاي متعدد و حوض هاي بزرگ و حصار و خندق بوده كه اكنون تمامي عمارت هاي آن تخريب شدهاند و جز اتاق هاي زير زميني و تونلهاي داريون چيزي از آن نمانده است. متون تاريخي از وجود آن در زمان هخامنشيان حكايت ميكنند. اين قلعه بجز نقش دفاعي كه از شهر شوشتر داشته، مركز كنترل نهر داريون و همچنين محل
تاريخچه جزيره:
نام قبلي جزيره مينو،((جزيره حاج سلبوخ ٬ صلبوخ ٬ شيخ صلبوخ)) بوده است وازسال 1341ببعد بنام((جزيره مينو)) ناميده شد.
بقول يكي ازآقايان بخشداران جزيره مينو،((صلبوخ)) نام يكي ازشيوخ معروف ومتنفذ بخش بوده است.
جزيره مينو ازنظرتقسيمات كشوري،يكي ازسه بخش شهرستان خرمشهراست ومركز آن معمره نام دارد.دورترين سابقه ي تاريخي قابل استناد جزيره مينومربوط ميشود به نيمه دوم قرن دهم هجري،ولي ب
خرمشهر از جمله شهرهاي مهم استان خوزستان است كه در 120 كيلومتري جنوب غربي شهرستان اهواز و 14 كيلومتري شمال غربي آبادان قرار دارد. ميگويند؛ از ده شهري كه اردشير در خوزستان و بين النهرين ساخته است، يكي بهمن اردشير است كه گويا امروزه سرزمين خرمشهر و آبادان را در بر مي گيرد. برخي اين شهر را به نام بندگبان، بندجبان، پيان و بيان نيز گفته اند. اين منطقه پس از مهاجرت اعراب به خوزستان به م