كرمانشاه

 
به سبب موقعيت خاص اقليمي و بارندگي به موقع و كافي از مناطق شمال غربي تا جنوب شرقي استان كرمانشاه يعني از ارتفاعات اورامانات تا منطقه زردلان و هليلان دره هاي پوشيده از جنگل و مراتع پربركتي وجود دارد. اين دره ها چون داراي آب و هواي معتدل با مناظر زيباي طبيغي است براي اطراق و تفريح و وجود ايلات در حال كوچ بهترين نقاط تفريحي ايران است و هميشه يكي از شكارگاه هاي تراز اول ايران محسوب مي شده است . جنگلهاي اين استان عموماً از جامعه بلوط بومي ايران تشكيل يافته .
شهرستان كرمانشاه با وسعت تقريبي 8547 كيلومتر مربع به عنوان شهرستان مركز استان داراي اهميت استراتژيك مي باشد به صورتي كه بعد از مسافت از اين شهر تا مرز خسروي ( كشور عراق ) تا مركز استان كردستان ، تا مركز استان همدان و تا مركز استان لرستان ( از طريق شهرستان هرسين و نورآباد ) با اندكي تفاوت به يك اندازه است .
اين شهر به لحاظ تاريخي از دوران باستان به عنوان دروازه ورودي آسيا به جلگه بين النهرين معروف بوده است . دليل اين ادعا همانطور كه در متون تاريخي نيز آمده است ، وجود بزرگترين راه ارتباطي ميان فلات ايران ، چين و هندوستان با ساكنان بين النهرين است كه به اين راه اصطلاحاً شاهي نيز گفته مي شود .
اين سرزمين بواسطه همجواري با تمدنهاي اقوام ايلامي و كاسي ها از يك سو و تمدن مردم بين النهرين از سوي ديگر موقيتي تقريباً منحصر بفرد داشته است.

  كرمانشاه يكي از كلان شهرهاي ايران ( تهران ، شيراز ، مشهد ، اصفهان ، تبريز ، اهواز ) است . مردم اين شهر به زبان و گويش هاي گوناگون ، زبان كردي تكلم مي كنند.
روغن كرمانشاهي ، نان برنجي ، كاك ، نان خرمايي ، گليم ، جاجيم ، تنبور و چرم سوغات هاي كرمانشاه مي باشند .
سه رودخانه ي قره سو ( خوره سو ) آبشوران . چم بشير در كرمانشاه جريان دارند .
آثار تاريخي اين شهر تاق بستان ، غار دو اشكفت ، پل كهنه ، قلعه كهنه ، مجموعه بيستون ، بازار كرمانشاه و چندين خانه و مدرسه مربوط به دوره هاي پيشين مي باشند .
نام كرمانشاه از دوره ساسانيان به اين شهر گذارده شده است . پيشتر، اين گوشه ايران را كره مبين مي خواندند. ناگفته نماند كه در يك مكتوب، نام كرمانشاه را نخست لقب بهرام كرمانشاه نوشته اند از اين جهت كه پيش از شاهي فروانرواي كرمان بوده است . پس از پادشاهي او به افتخارش نام اين شهر را كرمانشاه گذاشت . در كتب قديم كه به زبان كردي است شهر كرمانشاه را ( ماي ) گفته اند .