بخشي از حمِام گلشن لاهيجان با گسترش شهرسازي و لزوم احداث خيابان و ميدان، ويران شده است. بناي حمِام، پلان كثيرالاضلاع داشت و براي ساخت آن از آجر قرمز محلّي، ساروج و گل آهك استفاده شده است. در تعميرات اخير پس از زلزله گيلان، براي استحكام بنا از مصالح جديد استفاده شد. درِ سنگ‌كاري‌شده امروزي حمِام در كوچه‌اي در ضلع جنوب آن واقع شده است. با گذر از ورودي به رخت‌كن مي‌رسيم. طول رخت‌كن، حدود 10 متر و در سمت راست آن، اتاقكي در سطحي پايين‌تر واقع شده كه به "گرمخانه" معروف است. در شمال رخت‌كن، صحن حمِام با ده ستون قرار دارد و وسيع‌ترين قسمت بنا به‌شمار مي‌رود. كف گرمابه با موزاييك و ازاره ديوارهاي جانبي تا ارتفاع 180 سانتي‌متر كاشي‌كاري جديد شده است. گنبد مياني در حدود 8 متر ارتفاع دارد و حباب‌هايي بر روي آن كار گذاشته شده كه نورِ داخلِ حمام را تأمين مي‌نمايد. در فواصل طاق‌هاي جناقي و ديوارهاي جانبي، گنبدهاي كوچكي به صورت كاسه‌برگردان به ارتفاع حدود 5/3 متر، فضاي فوقاني را مسقّف مي‌سازد. در شمال‌شرقي صحن، دو هشتي وجود دارد. اضلاع مقابل هشتي‌ها حدود 5/4 متر و ارتفاع گنبد آن‌ها، 5/5 متر است. در ضمن در ديوارهاي هر ضلع، طاق‌نمايي به چشم مي‌خورد. كانال كوچك با شياري، آب مصرف‌شده دوش‌ها را به صحن حمام هدايت مي‌كند. در جنوب هشتي دوم، خزانه يا مخزن آب گرم قرار دارد. در قسمت‌هاي مختلف حمام، معمار با استفاده از اسلوب‌هاي خاص و با انواع آجرچيني به مسقّف‌كردن بنا همِت گماشته است. گرمخانه يا فضاي بالاي صحن حمام در قسمت فوقاني ستون‌هاي هشت‌گانه مياني داراي كاربندي هشت‌ونيم هشت است. در بالاي كاربندي‌ها، گنبدي ديده مي‌شود كه فضاي اصلي اين قسمت را مسقّف مي‌سازد. اين گنبد بزرگ‌ترين و بلندترين گنبد در بناي فعلي حمِام است. سقف چهارهشتي كه دوبه‌دو در شمال‌غربي و جنوب‌غربي بناي حمِام واقع شده، گنبدي‌شكل است. خزانه يا مخزن آب گرم حمِام نيز كه بين هشتي‌ها قرار گرفته، داراي گنبد با فيلپوش‌هايي در چهار كُنج است. حمِام گلشن، متعلّق به دوره صفويه بوده و داراي شماره ثبت ملّي 1442 سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كشور است.