اين مسجد در محلّه "گابنه" در شهر لاهيجان واقع شده و تاريخ ساخت آن مربوط به زمان حكومت فتحعلي‌شاه قاجار است. ساخت اين مسجد به دليل سعايت بدخواهان حاكم وقت لاهيجان به دربار شاهي و كاخ ناميدن اين مسجد، نيمه‌كاره رها شد. سنگ‌نبشته مرمري به خطّ نستعليق كه بر ديوار ضلع شرقي مسجد جاي دارد، باني مسجد را "حاج علي‌اكبر لاهيجاني" ناميده است. مسجد اكبريه از دو قسمت وضوخانه و شبستان تشكيل شده است. مساحت شبستان حدود 16 × 25 متر و داراي چهار فيلپاي بزرگ مياني است كه گنبدهاي پوشاننده سقف بر روي آن‌ها استوار شده‌اند. ازاره ديوارها و فيلپاهاي شبستان داراي كاشي‌كاري معرق هفت رنگ عصر قاجار است. ارتفاع ازاره از كف حدود 90 سانتي‌متر و بقيه ديوار، گچ‌كاري ساده است. در حاشيه و متن محراب نيز كاشي‌كاري همراه با خطوط نسخ و مزين به آيات قرآني ديده مي‌شود. ارتفاع گنبدهاي شبستان حدود 11 متر و گنبدهاي جانبي كاسه‌برگشته، 30/9 متر است. نورگيري داخل ساختمان به‌وسيله پنجره‌هاي بزرگ سراسري شرق شبستان تأمين مي‌گردد. وضوخانه مسجد در دو طبقه ساخته شده و هر طبقه داراي هشت ستون مياني است. از وضوخانه طبقه همكف، سه درِ بزرگ چوبي به شبستان باز مي‌شود. هر دو وضوخانه داراي پوشش گنبدي هستند. ارتفاع تك‌مناره يا گل‌دسته زيباي مسجد از سطح زمين، 18 متر است. اين گل‌دسته در گوشه شمال‌شرقي ساختمان مسجد واقع شده و داراي سقفي هرمي‌شكل با پوشش بيروني از كاشي به رنگ آبي آسماني، زرد، سياه و سفيد است. اين مسجد احتمالاً به‌عنوان مدرسه علوم ديني نيز مورد استفاده بود. مسجد اكبريه، متعلّق به دوره صفويه بوده و داراي شماره ثبت ملّي 1227 سازمان ميراث فرهنگي و گردشگري كشور است.