بررسي‌هاي تاريخي نشان مي‌دهند پيش از شكل‌گيري شهر فعلي اليگودرز، در محل كنوني آن؛ شهري با همين نام وجود داشته كه به علل نامعلوم از بين رفته است. مردم اين ديار، مذهب شيعه قديم (علوي) داشته‌اند و خانقاه آن، مركز تعليمات ديني قزلباشان و درويشان بوده است. شاه اسماعيل صفوي در يكي از سفرهاي خود از اين خانقاه ديدن كرده است. در كوه‌ها و تپه‌هاي اليگودرز، آثاري از قبيل آجرهاي مكعب مستطيل و ظرف سفالي و فلزي مربوط به قرن هفتم هجري قمري به دست آمده است. هسته اوليه شهر اليگودرز در درجه اول در اثر رودخانه‌ها، قنات ها و چشمه‌ها پديد آمده است. موقعيت ارتباطي از عوامل مهم ديگر در ايجاد و گسترش اين شهر بوده؛ به طوري كه يكي از راه‌هاي مهم اصفهان به غرب كشور از فريدن، اليگودرز، گاپله و بروجرد مي‌گذشت. همچنين اين منطقه، نواحي بختياري را به فلات مركزي ايران (اراك، خمين، گلپايگان، خوانسار) متصل كرده است.
سراب‌هاي غار تمندرو گردكانك، سراب‌هاي ماهي‌چال، گايكان و سردره، آبشار آب سفيد، غارهاي تمندر و بزنويد و قلعه سيله از جمله ديدني هاي اين شهرستان است كه مي تواند باعث رونق گردشگري اين شهرستان شود.