بناي مستطيل شكل طاق گرا به ابعاد 7/7× 86/4 متر در گردنه پاتاق، بر سر راه كرمانشاه به سر پل ذهاب و در كنار راه باستاني سنگ فرش شده اي قرار دارد كه فلات ايران را به بين النهرين ارتباط مي داد. به علت تغيير مسير، اين راه و بناي طاق گرا اكنون در شيب هاي پايين جاده آسفالته قرار گرفته است.

از نظر معماري، بناي طاق گرا، فضاي ايوان مانندي است كه تماماً از سنگ ساخته شده است. ورودي آن به طرف جنوب و مشرف بر جاده سنگ فرش باستاني است و با بلوك هاي سنگي كه به صورت مكعب مستطيل تراشيده شده اند، ساخته شده است. مصالح داخلي ديوارها نيز از لاشه سنگ و ملاط گچ است. ديوارهاي بنا تا حدودي بلندتر ساخته شده اند تا بتوانند سقف طاق را كاملاً مسطح نمايند. در بالاترين بخش بر روي لبه بام بنا، يك رديف كنگره به ارتفاع نود و دو سانتيمتر قرار گرفته است.

بنا بر اين ارتفاع بنا از سطح زمين تا بالاترين نقطه 7/11 متر است. همچنين عرض دهانه طاق 10/4 متر و عمق آن 10/3 متر است. ديوارهاي داخلي بنا با نقوش هندسي حجاري شده است.

درباره قدمت اين بنا اختلاف نظرهايي وجود دارد. برخي آن رابه دوره اشكاني و برخي ديگر آن را به دوره ساساني نسبت مي دهند. همچنين براي اين بنا كاركردهاي متفاوتي چون راه كاروان رو، توقف گاه موكب شاهي، اريكه سلطنتي، پاسگاه مرزي، بناي يادبود يك پيروزي و ... ذكر شده است.