ديوارهاي جانبي ايوان بزرگ صحنه شكار شاهي را نشان مي دهد. در ديوار سمت راست، صحنه شكار گوزن و در ديوار سمت چپ صحنه شكار گراز نقش شده است:

صحنه شكار گوزن:

اين صحنه در قابي به طول 80/5 متر و عرض 90/3 متر حجاري شده است. در اين صحنه، سه رديف فيل بان گوزن ها را از طريق دروازه اي كه در سمت راست حصار تعبيه شده است، به داخل شكارگاه رم مي دهند. اين گوزن ها به دنبال چند گوزن دست آموز كه روباني در گردن دارند، در حال فرار هستند. در درون شكارگاه، شاه در سه قم نمايش داده شده است: در قسمت بالا، سوار بر اسب آماده شكار است. او شمشيري مرصع به كمر آويخته و كماني بر گردن دارد. در پشت سر او زني ديده مي شود كه چتري در بالاي سرشاه گرفته است. در پشت سرشاه، سه رديف زن نقش شده است: دو رديف اول به حالت احترام ايستاده اند و رديف سوم نيز در حال نواختن آلات موسيقي هستند.

در مقابل شاه عده اي از رامشگران بر روي سكويي نشسته اند. برخي از اين رامشگران در حال كف زدن و برخي در حال نواختن چنگ هستند. در مقابل رامشگران، چهار نعل به دنبال گوزن ها مي تازد. در پشت سر او نيز شش اسب سوار در حال تاخت هستند.

در پايين اين صحنه، شاه كمان را بر گردن انداخته است. اين مجلس نشان مي دهد كه شكار پايان يافته است. در سمت چپ حصار، چند نفر شتر سوار، گوزن هاي كشته را حمل مي كنند.

صحنه شكارگزار:

اين صحنه در قابي به طول 70/5 متر و عرض 13/4 متر حجاري شده است. در سمت چپ اين قاب، دوازده في كه روي هر يك دو نفر سوار شده اند، در پنج رديف عمودي نقش شده است. اين فيل بانان در حال رم دادن گرازها از مخفي گاه باتلاقي خود به درون نيزارها هستند. در قمست بالاي صحنه شكار، قايق پارويي ديده مي شود و در داخل آن پنج نفر در حال كف زدن هستند. همچنين دو پارو زدن در داخل اين قايق ديده مي شوند.

در مركز صحنه، شاه در داخل قايقي ايستاده است و در اطراف او نوازندگان زن قرار دارند. شاه با تير و كمان در حال تيراندازي به دو گرازي است كه به سوي او جهيده اند. در داخل اين قايق، چهار نفر ديده مي شوند. نفر اول و پنجم، پاروزن و نفر دوم خدمه شاه است و تيري در دست دارد. نفر چهارم نيز چنگ نوازي در حال نواختن چنگ است. در اطراف اين قايق، پرندگان و ماهيان در ميان گياهان آبزي در حركت هستند. در پشت قايق شاه، قايق ديگري كه در آن چهار نوازنده زن در حال نواختن چنگ هستند، ديده مي شود.

در سمت راست قاب، صحنه پايان شكار نشان داده شده است: در اين صحنه شاه در داخل قايقي ايستاده و كماني باز را به نشانه خاتمه شكار در دست چپ گرفته است. برخلاف صحنه قبل، در كمر شاه شمشيري ديده نمي شود. بر دور سر او هاله اي قرار دارد. در پشت اين قايق، قايق ديگري ديده مي شود كه زنان نوازنده بر روي آن در حال نواختن چنگ هستند.

در پايين اين صحنه، نقش پنج فيل سوار در حا ل جمع آوري گرازهاي شكار شده، ديده مي شود. عمل جمع آوري گرازها، به وسيله خرطوم فيل صورت مي گيرد و خدمه فيل ها با گرزهايي كه در دست دارند، ضربه آخر را بر گرازها وارد مي كنند. در داخل قاب، در قسمت بالا، گرازهاي شكار شده بر روي فيل ها نشان داده شده است و در قسمت پايين، گرازها از روي فيل ها بر زمين گذشته شده اند و خدمه در حال قطعه قطعه كردن آنها هستند.

تاريخ گذاري:

در باره زمان ساخت اين ايوان در ميان محققين سه ديدگاه وجود دارد: اردمان (ERDMANN) ساخت اين ايوان را در زمان «پيروز اول» 0459-448 م) مي داند. هرتسفلد ساخت آن را به زمان خسرو دوم 0628-590 م) نسبت مي دهد و فن گال (VON.GALL) معتقد است اين ايوان و نقش هاي ديوار انتهاي آن، در زمان پيروز اول ساخته شدهف ولي صحنه هاي شكار شاهي در ديوارهاي جانبي ايوان متعلق به زمان خسرو دوم است. امروزه در محافل ايران شناسي نظر هرتسلفد طرفداران بيشتري دارد.