جايي كه طبق برخي روايات كه سينه به سينه گشته اند قدمگاه و محل استراحت « امامزاده داوود » بوده . نقل است امامزاده در مسير سفرش ساعتي زير اين درخت استراحت كرده وسپس نظري از روي لطف به آن انداخته است .سالها بعد از آن واقعه يعني در حدود 300 سال پيش ، اين درخت چون معجزه اي كشف مي شود .

« زيارتگاه پير داوود » بي هيچ متولي كه چشم به نذر داشته باشد. متولي اين زيارتگاه كه جايي دور از باغهاي كن واقع بوده، مردمي بوده اند كه زحمت عبور از كوه را بر خود هموار مي كردند تا دخيلي به شاخه هاي اين درخت ببندند يا نذرشان را به جا آورند . نذورات هم در پير داوود چندان به قاعده ساير زيارتگاه ها نبوده است . غذاهايي كه معمولاَ به نيت عداي نذر در همان مكان طبخ مي شده متشكل از آرد روغن و شكر وزعفران بوده با نام « كاچي » . اين درخت در حدود 10 سال پيش بر اثر قرار گرفتن در مسير آزاد راه تهران - شمال قطع ونابود گرديد !!؟