ازدواج در اصفهان

آغاز مراسم عروسي معمولاً با خواستگاري است. بدين ترتيب كه چند تن از زنان خانواده مرد جوان به خانه دختر مي‌روند و از دختر خواستگاري مي‌كنند. مادر مسئله را با پدر در ميان مي‌گذارد و اگر پدر موافقت كرد، روز ديگر از خواستگاران با چاي و شيريني پذيرايي مي‌شود. در اين صورت، به دختر عنوان عروس داده مي‌شود و او را به خواستگاران و اقوام خانواده داماد معرفي مي‌كنند و يك كله‌قند، به رسم شيرينيِ قبوليِ خواستگاري، به خانواده داماد هديه مي‌شود.

بعد از موافقت خانواده دختر، پدر داماد بايد طي سه تا چهار روز، هديه شيريني به خانه عروس ارسال كند. مادر عروس نزديكان پسر و دختر را دعوت مي‌كند. به علاوه، پدر داماد در يك طبق چهار كله قند،  نقل و يك ظرف قند به خانه‌ ‌عروس مي‌فرستد. چهار كله‌قند را در چهار گوشه طبق مي‌گذارند و نقل و قند را در وسط قرار مي‌دهند. روي نقل و نبات، هديه‌هايي قرار مي‌دهند كه عبارت‌اند از : يك شال ترمه و يك پارچه لباس زنانه كه اقلاً شش ذرع باشد؛ به علاوه يك دستبند و يك جفت گوشواره طلا. اين قسمت از مراسم راشيريني‌خوران مي‌‌نامند.

وقتي طَبَق به خانه عروس رسيد، عروس را دعوت مي‌كنند و با هديه‌ها مي‌آرايند. نقل‌ها را روي سر عروس مي‌پاشند و كله‌قندها را به مادر عروس مي‌دهند و پدر عروس نيز سه بشقاب شيريني هفت‌رنگ (دو بشقاب براي پدر و مادر و يك بشقاب براي داماد) به خانه داماد مي‌فرستد.
پس از مذاكرات طولاني بين نماينده و پدر داماد، شرايط و زمان عقد تعيين مي‌شود.

پس از قريب دو هفته، شوهر جوان بايد تعدادي را به مهماني دعوت كند؛ اسم اين مهماني «پاهنگه» است و كسان نزديك بايد هديه‌اي براي زن و شوهر جوان همراه بياورند.

مراسم عروسي با آداب و شكوهي خاص در سطح كشور برگزار مي‌شود كه به مرور زمان، بخش عمده‌اي از مراحل آن تحت تأثير زندگي مدرن شهري قرار گرفته و به فراموشي سپرده شده است؛ ولي هنوز هم در بيش‌‌تر روستاها وشهرها، برگزاري اين مراسم تا حدودي به شكل سابق صورت مي‌گيرد.