درياچه اوان ( او = آب + ان = پسوند مكان ) به معني جايگاه آب، يكي از ده درياچه آب شيرين ايران به شمار مي آيد كه در كنوانسيون بين المللي 1973 رامسر به ثبت رسيده. درياچه اوان در 75 كيلومتري شمال شرقي قزوين ميان حلقه هاي چهار روستاي : اوان ، وربن ، زواردشت ، و زرآباد قرار دارد.

درياچه اوان به نظر مي رسد ميليون ها سال پيش در اثر يك زمين لرزه لغزش بزرگ به وجود آمده و بيشتر از چشمه هاي درون جوش تغذيه مي شود؛ و با محاسبه حاشيه مرطوب آن مساحتي نزديك به 90000 متر مربع دارد.

اين درياچه داراي ارتفاع متوسط حوضه آبخيز 2081 متر است و با شيبي ميانگين 30% يك حوضه پرشيب به شمار مي آيد.  طول آن در طويل‌ترين قسمت 325 متر و عرض آن 275 متر مي‌باشد.

بخشي از آب اين درياچه از آب چشمه‌هاي زيرزميني موجود در بستر درياچه و بخش ناچيزي نيز هنگام بارندگي تامين مي‌شود اما به صورت سطحي و كم.

غليان دايمي آن باعث صافي و زلالي آب درياچه شده است. عميق‌ترين بخش اين درياچه به عمق حدود 6 متر مي‌رسد كه در جنوب شرقي آن واقع شده است.

از سرريز آب درياچه نيز رود كوچكي تشكيل مي‌شود كه آب آن مورد استفاده كشاورزان روستاهاي كوشك و آيين است.

در تابستان اين درياچه محل ماهيگيري، آب تني و قايق سواري و در پاييز، مأمن پرندگان مهاجر مانند قو، غاز، مرغابي و در زمستان با توجه به برودت هوا و يخ زدن سطح آن قابل اسكي سواري است.

در اين درياچه انواع ماهي‌هاي قزل‌آلاي خال‌دار، كپور و اردك ماهي وجود دارد.

غير از گونه‌هاي درختي دست كاشت‌ نظير بيد، چنار تبريزي، سيب، آلبالو، گيلاس، سنجد، فندق و گردو و گياهان علفي مانند گون، كنگر، شيرين بيان و گونه‌هاي مختلف ديگر از خانواده‌هاي گراشينه و لگرينبدره هم در حوزه آبخيز راوان وجود دارند.

حيات ‌وحش اين حوزه آبخيز شامل كل و بز، پلنگ، خرس قهوه‌اي، روباه، شغال، گرگ، گراز است كه به علت شكار بي‌رويه و تخريب زيستگاه آنان كاهش چشمگيري يافته است.

درياچه اوان با حضور نماينده سازمان ملل و برافراشتن پرچم سازمان ملل و پرچم ايران رسماً به‌عنوان قطب گردشگري جهان اعلام شده است.

اين درياچه همچون نگيني زمردين مي‌درخشد و با چشم‌انداز مسحوركننده‌اش و همنشيني با قله هاي افسانه اي الموت همچون نگين زمردين بر سينه كوهساران البرز مركزي مي درخشد و گردشگران داخلي و خارجي بسياري را در چهار فصل به خود جذب مي‌كند.

در نزديكي اين درياچه، درياچه ديگري به نام الويوم وجود دارد كه بيشتر مردم از آن بي خبرند.a