شهرستان جيرفت يكي از شهرستان هاي استان كرمان است كه از شمال به كرمان، از خاور به بم، از جنوب به كهنوج و از باختر به بافت محدود مي‌شود. به عقيده مورخين و جهانگردان شهر قديمي جيرفت در اثر سيل نابود شده است. خرابه هاي شهرقديمي جيرفت را كه به عهد دقيانوس نسبت داده اند، در يك كيلومتري جيرفت فعلي (سبزواران) قرار داشته و از اين خرابه ها سكه و آثار عتيقه بسيار به دست آمده است. جيرفت از دو كلمه ‹‹جير›› به معني پست و پايين و ‹‹افت›› به معني افتاده تشكيل شده كه به طور كلي به معناي ‹‹جلگه پست آبرفتي›› مي باشد. اين سرزمين ديرپاي كهن به علت درختان سر به فلك كشيده و انواع محصولات گرمسيري و سردسيري به ‹‹هند كوچك›› معروف شده است. نام جيرفت در سال 35 هـ . ق براي اولين بار به دليل تصرف آن توسط مجاشع بن مسعود در تاريخ ثبت و از آن به بعد نيز از آن شهر نام برده شده است. ابن حوقل درقرن چهارم هجري از جيرفت به نام شهري بزرگ كه سه فرسخ درازاي آن بوده و يكي از مراكز مهم خراسان و سيستان محسوب مي شده و محصولات نواحي گرمسيري و سردسيري در آن به عمل مي آمده ياد كرده است. بنا به گفته مقدسي جيرفت از استخر بزرگ تر بوده و خانه هاي آن را از خشت با پايه هاي سنگي بنا كرده بودند. به استناد گفته ياقوت حموي، جيرفت ‹‹جرودس›› نام داشته است. جيرفت قبل از حمله مغول يكي از شهرهاي آباد و ثروتمند جهان اسلام بود. شاه راهي كه از خليج فارس و بندر هرمز عبور مي كرد و راهي كه از هندوستان و از طريق جالق امتداد مي يافت درجيرفت به هم متصل مي شد. كالاهاي تجارتي كه از هندوستان به ايران صادر مي شد از جيرفت به ساير شهرهاي ايران توزيع مي گرديد. ماركوپولو تاجر و سياح ونيزي از اين شهر به نام ‹‹كاماداي›› ياد كرده است. ظاهرا در زمان عبور وي اين شهر به كلي ويران شده بود.
مركز شهرستان جيرفت از نظر جغرافيايي در 57 درجه و 44 دقيقه‌ي درازاي خاوري و 28 درجه و 40 دقيقه‌ي پهناي شمالي و ارتفاع 685 متري از سطح دريا قرار دارد.منطقه جيرفت داراي آب و هواي گرم و مرطوب و در نواحي كوهستاني جبال بارز و ساردوييه هوا معتدل و سرد است.
كشاورزي و باغ‌داري در دره ها و زمين هاي پست اين شهرستان رواج داشته و آب كشاورزي آن از رودخانه و چاه هاي ژرف تامين مي شود. محصولات كشاورزي و باغ‌داري اين شهرستان گندم، جو، عدس، ماش، لوبيا، صيفي جات، پنبه، تره بار، قيسي، زردآلو، گردو، هلو، انگور و انجير مي باشند. از محصولات كشاورزي مناطق گرمسيري مي توان انواع مركبات، خرما، گز، كهور، كنار(سدر)، جگ و اسكمبيل را نام برد. دام‌داري به علت وجود طوايف كوچ نشين از مشاغل اصلي مردم اين منطقه به شمار مي‌آيد. مهم‌ترين صنايع دستي كنوني شهرستان جيرفت قالي و گليم بافي است كه بيش‌تر در ميان ايلات و عشاير رواج دارد. بهترين نوع قالي جبال بارز قالي‌هاي امگز و گاوكان هستند كه طرحي مخصوص دارند و بيش تر در اندازه هاي 2×3 بافته مي‌شوند. هم‌چنين قالي هاي اسفندقه و سارودوييه در نوع خود از لحاظ طرح و نقش معروفند و مخصوصا قالي اسفندقه در اندازه هاي مختلف شهرت خاصي دارد. بافت گليم هايي با طرح معروف ابرو باد و شمل عنابي در سال‌هاي گذشته رواج بيش تري داشت اما اكنون كم‌تر بافته مي‌شود در صورتي‌كه صادرات گليم مي تواند نقش مهمي در كسب درآمد توليدكنندگان آن داشته باشد.