لیدوما یک محوطهٔ باستانی است که در شهرستان ممسنی در استان فارس قرار دارد. لیدوما همچنین نام یکی از شهرهایی است که در نوشتههای هخامنشی از آن نام برده شدهاست و در راه شاهی بین تخت جمشید و شوش قرار داشته است.
در مورد چشمة نياسر تاريخ دقيقي در دست نيست ولي مطالبي از آن در كتاب تاريخ كاشان ذكر شده و تاريخ بوجود آمدن چشمه را به دوران اسكندر بن فيلقوس نسبت داده است . شرح مطالب در اين كتاب بدين صورت مي باشد :
« اما چشمة مزبورة نياسر را چشمة اسكندريه مي نامند . گويند اسكندر بن فيلقوس به علم كشف الاسرار كه از دانيال پيغمبر به او رسيده بود چون عبورش به آن قريه رسيد دانست كه در دل سنگ آبي بزرگ مستو
نوشارو Nausharo
كاوشهاي نوشارو در بلوچستان و به فاصله 6كيلو متري مهرگر پيدا شده است اين محوطه همزمان با مهر گر در 3000و2500 قبل از ميلاد وآثار ديگر متعلق به مرحله ديگري در2500تا1900 قبل از ميلاد را شامل ميشود كه متعلق به دوره تمدن شهرنشيني دره سند ميباشد.كه آثار متعلق به تمدن هارپا بر روي ان را پوشانده است . دوره تمدني كه ا
هئيت باستانشناسي فرانسوي گومت براي تحقيقات در دره ايندوس كه پس از كشفيات تاريخي دره سند توجه باستانشناسان را به خود مشغول كرده بود اين هئيت توسط جان ماري كاسل كتابدار موزه گوميت تاسيس شد ..اين ميسيون در اصل شاخه اي از نمايندگي هئيات باستانشناسي فرانسوي در افغانستان بود كه كاسل در بين سالهاي 1951تا1975 عضو اين هئيت بود اين ميسيون توسط ژان
موقعيت جغرافيايي و شرايط توپوگرافي تپه صرم:
تپه صرم در 5/14 كيلومتري جنوب شرق شهر قم و 5/15 كيلومتري شمال شرق شهرستان كهك در استان قم واقع شده است. مختصات تپه صرم بر مبناي اطلاعات GPS عبارت است از:
N:50 52 59.3 و E: 34 38 17.9 و h.945m
روستاي صرم(سلم) در فاصله 1200 متري جنوب غرب و روستاي خوراباد در فاصله 800 متري شمال تپه صرم قرار دارند.
تپه صرم تپه اي است طبيعي متشكل از نهشت
اين تپه در پنجاه و پنج كيلومتري دهستان سگزآباد ، از توابع شهرستان بويين زهرا ، قرار دارد . طول تقريبي اين تپه از شمال به جنوب 345 متر و از شرق به غرب 300 متر است . اطراف اين تپه زمين هاي كشاورزي قرار دارد. تپه زاغه در شمال شرق اين تپه و تپه قبرستان در جنوب غرب آن قرار گرفته است .
آثار و اشياي به دست آمده از حفاري هاي متعدد در قره تپه عبارت اند از: آثار معماري خشتي و چينه اي به ص
اين تپه با ارتفاع بسيار كم ، در فاصله سيصد متري غرب تپه سگزآباد ( قره تپه ) قرار دارد و بيشتر بقاياي باستاني آن در زير لايه هاي شن و ماسه ي سيلاب مدفون شده است . سفال هاي به دست آمده از اين تپه به صورت ظريف و منقوش است و نقوش هندسي ، حيواني وانساني بر سفال منقوش ديده مي شود.
آثار معماري به دست آمده نيز شامل بخش هايي از ديوار خانه ها ، كوچه و نمونه كوزه فلزكاري است . براساس شواهد باستان شناسي چنين
دشت قزوين از دير باز محل تردد و مهاجرت گروه هاي انساني بوده است .
تپه هاي پيش از تاريخ ( تپه زاغه ، تپه قبرستان و قره تپه ) واقع در جنوب اين دشت ، مُعّرف قديم ترين دوران استقرار در اين منطقه است .
تپه زاغه : اين تپه با وسعت حدود بيست هزار متر مربع در هشت كيلومتري شمال شرق دهستان " سگزآباد " از توابع شهرستان بويين زهرا قرار دارد . اين تپه تقريباً گرد ، و رأس آن كمتر از يك متر از سطح زمين هاي اطرا
تپه تاريخي چغاگاوانه با ارتفاع بيست و پنج متر در مركز شهر اسلام آباد قرار دارد. بخش زيادي از اين تپه به خاطر توسعه شهري از بين رفته و تنها در حدود ده هزار متر مربع آن باقي مانده است. در سال 1936 م، «اريك اشميت» طي بررسي غرب ايران موفق به تهيه عكس هوايي از اين محوطه تاريخي شد.پس از آن در سال 1346 ش هيأتي از مركز باستان شناسي ايران اقدام
تپه گنج دره يا «چيا خزينه» در مسير جاده كرمانشاه به هرسين در نزديكي روستاي قيسوند قرار دارد. اين تپه مخروطي شكل حدود شش متر از سطح زمين هاي اطراف بالاتر است.اين محوطه نخستين بار در سال 1965 م توسط «فيليپ اسميت» مورد گمانه زني قرار گرفت و در چهار فصل ديگر طي سال هاي 1967، 1969، 1971 و 1974 م اقدام به حفاري آن نمود. در تپه گنج
اين تپه به صورت برجستگي كوچكي در حاشيه شرقي شهر كرمانشاه، در داخل زمين هاي زراعي روستاي «ده پهن» قرار دارد. اين محوطه تاريخي در سال 1969 م توسط «رابرت بريدوود» شناسايي و در همان سال توسط وي مورد كاوش قرار گرفت. در نتيجه كاوش در اين محوطه، سكونت گاه هاي مدوري شناسايي شد كه كف آنها از سطح زمين هاي اطراف پايين تر بود. سقف اين سكونت
اين محوطه تاريخي در پنج كيلومتري شرق كرمانشاه، مشرف بر رودخانه قره سو قرار دارد. در نتيجه گمانه زني در اين تپه، بخشي از يك كليه مسكوني بيضي شكل به قطر ده متر شناسايي شد كه نيمي از آن در داخل زمين حفر شده بود.در داخل اين كلبه، بقاياي دو اسكلت پوشيده شده با محلول گل آخري شناسايي شد. در كنار اين اسكلت ها مقداري بقاياي استخوان نيز به دست آمد. از جمله ا